Drithërat e mëngjesit: zgjidhje edhe për fëmijët

drithera mengjesi
09/10/2023

Drithërat e mëngjesit janë bërë pjesë themelore e dietës sonë të përditshme. Historia e tyre daton në shekullin e 19-të, kur Dr. John Harvey Kellogg zhvilloi drithërat e parë të mëngjesit me bazë gruri, të quajtur ‘Granula’. Me kalimin e viteve, marka si Kellogg’s, General Mills dhe Nestlé kanë prezantuar në treg një shumëllojshmëri të drithërave të mëngjesit. Prodhimi i drithërave të mëngjesit përfshin një sërë procesesh, duke përfshirë rritjen e drithërave, bluarjen, përzierjen e përbërësve dhe gatimin. Më pas drithërat paketohen dhe shpërndahen për t’u konsumuar për mëngjes. Aspektet ushqyese të drithërave të mëngjesit Drithërat e mëngjesit shpesh konsiderohen si një zgjedhje ushqyese për mëngjes për shkak të përmbajtjes së fibrave, vitaminave dhe mineraleve. Megjithatë, është e rëndësishme t’i kushtohet vëmendje sasisë së sheqernave të shtuara që gjenden në shumë drithëra komerciale. Kur zgjedhim drithëra mëngjesi, është mirë të fokusohemi tek ato të bëra nga drithërat e plota, të cilat janë të pasura me fibra dhe lëndë ushqyese thelbësore. Gjithashtu, është e rëndësishme të lexojmë me kujdes etiketën për të kontrolluar përmbajtjen e sheqernave të shtuara, kripës dhe përbërësve të pashëndetshëm si ngjyruesit artificialë dhe konservuesit. Drithërat e parafinuara apo drithërat e mëngjesit Dallimi midis drithërave të parafinuara dhe drithërave të mëngjesit qëndron kryesisht në procesin e prodhimit. Drithërat e parafinuara, të tilla si tërshëra, spell dhe hikërror, përpunohen minimalisht dhe ruajnë shumicën e lëndëve ushqyese të tyre. Drithërat e mëngjesit, nga ana tjetër, shpesh i nënshtrohen një procesi rafinimi që përfshin heqjen e guaskës së jashtme dhe lëndëve ushqyese. Megjithatë, shumë drithëra komerciale të mëngjesit janë të fortifikuara me vitamina dhe minerale për të kompensuar këtë humbje. Si të zgjedhim drithërat më të mira për mëngjes Drithërat e mëngjesit mund të jenë një zgjedhje e shëndetshme nëse zgjedhim ato që kanë pak sheqerna të shtuara dhe kanë përmbajtje të lartë fibrash. Fibrat janë të rëndësishme për tretjen dhe mund të ndihmojnë në mbajtjen e niveleve të sheqerit në gjak të qëndrueshme. Megjithatë, kujtojmë se drithërat e mëngjesit nuk duhet të jenë burimi i vetëm i ushqimit për një mëngjes të ekuilibruar. Këshillohet që drithërat të shoqërohen me burime të tjera proteinash, si qumësht ose kos, dhe të shtojmë fruta të freskëta për një furnizim shtesë me vitamina dhe antioksidantë. 5 mëngjese të shëndetshme dhe të shijshme për fëmijët 1. Bukë dhe reçel Sasia e duhur e karbohidrateve dhe vitaminave, ideale të konsumohen së bashku me një lëng portokalli të shtrydhur vetë ose një smoothie me qumësht dhe fruta të freskëta. I duhet kushtuar vëmendje cilësisë: preferojmë bukën e freskët në vend të bukës së paketuar dhe alternojmë herë pas here bukën gjysmë integrale, bukën me drithëra dhe bukën e thjeshtë, duke favorizuar opsionet me pak yndyrë dhe të pasur me fibra. Sa i përket reçelit, zgjedhim komposto frutash pa sheqer të shtuar dhe mundësisht organike. Mund ta shoqërojmë me një shtresë gjalpi, nëse është i freskët dhe i cilësisë së mirë. 2. Qumësht dhe drithëra Ja një tjetër mëngjes i shëndetshëm dhe i plotë: lejojmë fëmijën të zgjedhë drithërat që preferon dhe nëse janë të pasura me sheqer dhe kakao, zvogëlojmë dozën dhe i përziejmë me petëza tërshëre psh. Qumështin e lopës, mundësisht organik, mund ta alternojmë me kos ose me qumësht vegjetal: qumësht bajame, tërshëre, qumësht orizi etj. 3. Vezë, bukë dhe lëng të freskët Vezët janë një burim i shkëlqyer i proteinave, ideale nëse gatuhen të ziera dhe jo të skuqura. Të kombinuara me një/dy feta bukë gjysmë integrale dhe një lëng frutash të freskët, ato garantojnë një furnizim të ekuilibruar me lëndë ushqyese dhe një nxitje të pashoqe energjie. 4. Kroasantë të bëra në shtëpi Shpesh të konsideruar të pasur me yndyrë dhe të pashëndetshëm, brioshët mund të jenë baza e një mëngjesi të mirë, nëse përgatiten në shtëpi, duke i kushtuar vëmendje përbërësve të përdorur. Të përgatitura me miell integral, sheqer integral, gjalpë dhe vezë organike, maja natyrale me brumë të thartuar do të ishte më e mira. I mbushim me mjaltë ose reçel. Nëse përgatisim më shumë sasi, mund t’i konservojmë në ngrirje. 5. Fruta sipas dëshirës Nëse fëmija ka pak oreks, mund t’i ofrojmë atij një alternativë shumëngjyrëshe dhe argëtuese si copa frutash duke shtuar një shurup panje, agave ose mjaltë. Mund t’i kombinojmë edhe me qumësht ose kos dhe drithëra.

Miell integral, i rafinuar apo i ri-ndërtuar

Njohja e miellit dhe e produkteve te tij, eshte miell integral, i rafinuar apo i ri ndertuar, eshte thelbesore per nevojat tona te ushqyerit
01/07/2023

Vitet e fundit interesimi për një dietë të ekuilibruar dhe të shëndetshme ka bërë që shumë konsumatorë të preferojnë produkte origjinale, me pak përpunim dhe me lëndë të parë cilësore. Makaronat, buka dhe pica, pra shtyllat e dietës mesdhetare, kanë qenë objekt i një vëmendjeje të veçantë. Në tregje është e lehtë të gjesh produkte të përkufizuar si “integrale” të promovuara si një zgjidhje për të kombinuar shijen dhe ruajtjen e një peshe të shëndetshme. Megjithatë, çështja nuk është aq e thjeshtë sa duket. Megjithëse produktet me drithëra të plota sjellin përfitime për trupin, është gjithmonë e rëndësishme të moderojmë konsumimin e tyre. Për më tepër, jo të gjitha produktet e etiketuara si “miell integral” pasqyrojnë në të vërtetë këtë përkufizim. Gruri i butë dhe gruri i fortë Gruri është burim i karbohidrateve dhe vitaminave E dhe B, i kripërave minerale si kalium, fosfor, magnez dhe i fibrave, të pranishme mbi të gjitha në ushqimet e prodhuara me grurë integral. Dy llojet e grurit që kultivohen më shumë janë: gruri i butë (grano tenero), më i përshtatshëm për prodhimin e bukës, sepse është i pasur me proteina, dhe gruri i fortë (grano duro), i cili përmban më shumë niseshte, prandaj është më i përshtatshëm si bazë për makarona. Mielli është produkti që përftohet nga bluarja e drithërave ose produkteve të tjera. Ekzistojnë lloje të ndryshme mielli që dallohen nga madhësia e kokrrave, përmbajtja ushqyese dhe karakteristikat vizuale. Njohja e miellit dhe produkteve të prodhuara prej tij Një drithë konsiderohet integrale nëse ruan të gjitha pjesët e farës: pra krundet, endospermën dhe embrionin. Krundja është mbulesa e jashtme e pasur me fibra dhe kripëra minerale, embrioni është zemra e farës me vitamina, substanca antioksidante dhe acide yndyrore, ndërsa endosperma përbën rreth 80% të farës dhe është e pasur me niseshte dhe proteina, përfshirë gliadinat dhe gluteninat, të cilat në prani të ujit formojnë gluten. Prandaj, miellrat integrale rrjedhin nga bluarja e të gjithë farës dhe ndryshojnë nga miellrat e rafinuar që përftohen vetëm nga endosperma. Miellrat e grurit të butë mund të ndahen në kategori të ndryshme sipas shkallës së rafinimit. Megjithatë, tregu ofron edhe miell të “rindërtuar”, të cilët pas nxjerrjes së embrionit dhe endospermës, janë pasuruar me krunde dhe lëndë të tjera ushqyese. Mielli i rindërtuar mund të ndryshojnë ndjeshëm nga mielli integral për sa i përket vlerave ushqyese. Ligji lejon që një produkt i pjekur të etiketohet si “integral” nëse përmban një sasi të konsiderueshme fibrash, pavarësisht nga lloji i miellit të përdorur. Kjo do të thotë që një produkt mund të bëhet me miell të tipit 00, të cilit më pas i janë shtuar krunde. Këto produkte megjithëse quhen “drithëra integrale”, janë më pak ushqyese sepse nuk përmbajnë embrionin, i cili është i pasur me antioksidantë, vitamina dhe acide yndyrore Omega-3. Për të njohur një produkt me miell integral, duhet t’i kushtojmë vëmendje përbërësve të shënuar në etiketë. Nëse shohim të listuar “miell gruri” i ndjekur nga fjala “krunde”, ai është miell i rindërtuar. Për më tepër, vëzhgimi i tabelës ushqyese mund të ndihmojë: nëse produkti përmban të paktën 3-4 gramë fibra për 100 gramë, ka të ngjarë që ai të jetë bërë me miell integral. Për të dalluar miellin 00 nga mielli integral ose i rindërtuar, mund të merren parasysh disa karakteristika: Ngjyra: Mielli 00 është i bardhë, ndërsa mielli integral ka një ngjyrë homogjene në kafe. Mielli i rindërtuar është i bardhë me pika më të errëta që përfaqësojnë krundet e shtuara. Konsistenca: mielli 00 është shumë i imët si pudra, mielli integral është më i trashë por homogjen në prekje. Mielli i rindërtuar ka një teksturë të imët, por me kokrriza që e bëjnë atë të pabarabartë. Konsistenca e brumit: Brumi me miell 00 është më pak ngjitës se ai me miell integral, për shkak të përmbajtjes më të ulët të glutenit. Buka e bërë me miell integral fryhet më pak dhe ka një konsistencë më kompakte, por një shije më të kënaqshme. Si përfundim, produktet e bëra nga mielli 00 nëse konsumohen me masë, nuk janë të dëmshme, por miellrat integrale ofrojnë përfitime më të mëdha ushqyese. Një dietë e larmishme dhe e ekuilibruar, e cila përfshin miell integral dhe jo integral, është kompromisi i duhur për një mënyrë jetese të shëndetshme. Miell apo Semola? Mielli në mënyrë konvencionale kuptohet si miell i bluar nga gruri i butë, ndërsa semola është rezultat i bluarjes së grurit të fortë. Këto dy lloje gruri janë të ndryshëm nga njëri-tjetri dhe këtë mund ta shohim si vizualisht, ashtu edhe për nga karakteristikat ushqyese. Në përgjithësi, ekspertët sugjerojnë përdorimin e miellit për përgatitjen e bukës, ndërsa semolan për makaronat. Gruri i butë është më i rrumbullakët, i errët dhe “i thërrmuar”, ndërsa gruri i fortë është më i zgjatur, i tejdukshëm dhe saktësisht i fortë. Brumi i përftuar nga mielli i grurit të butë më pak i qëndrueshëm se brumi i bërë me semola. Pra, brumat e përftuara nga gruri i butë punohen më lehtë me dorë. Semola është më e pasur me proteina dhe ka një fuqi më të lartë ngopëse. Është gjithashtu më e pasur me karotenoidë (që i japin ngjyrën më të verdhë), të cilat janë antioksidantë të shkëlqyer që janë shumë të dobishëm në eliminimin e radikaleve të lira. Llojet e Semolas janë: – Semola grano duro (semola nga miell i fortë) – Semola grano duro integrale (semola nga miell i fortë integral) – Semola e ri-bluar nga mielli i fortë Miell dhe kategorizimi Mielli nga gruri i butë ndahet në : (në bazë të numrit të fibrave të pranishme) Miell tipi 00, tipi 0, tipi 1, tipi 2, miell integral Mielli 00: Është mielli më i rafinuar, i përftuar nga bluarja me cilindra çeliku. Në këtë miell eliminohen krundet dhe embrionet e grurit, të cilat janë të pasura me fibra, vitamina, kripëra minerale dhe aminoacide. Mbeten kryesisht niseshte (karbohidrate të thjeshta) dhe pak proteina (gluten). Kontributi ushqyes në organizëm është vërtet shumë i ulët, në një farë mënyre mielli 00 kontribuon …

Read More “Miell integral, i rafinuar apo i ri-ndërtuar”

Bullgur, Eksplorimi i grurit të fortë

01/07/2023

Bullgur është një derivat i grurit, por integral. I quajtur ndryshe edhe gruri i thyer, ky ushqim me origjinë orientale, përbëhet nga një kokërr e artë e formuar nga copa të vogla gruri të bluar. Kokrra e bullgurit përftohet nga kokrrat e grurit të fortë të vendosur në ujë, të avulluara, të thara dhe të bluara. Prandaj, bullguri është një burim i karbohidrateve dhe proteinave, pasi ashtu si të gjitha drithërat ofron shumë fibra dhe vitamina, veçanërisht të grupit B. Proceset e gatimit dhe të ftohjes, të cilave i nënshtrohet bullguri, nxisin xhelatinizimin e përbërësit të niseshtës, me efektin pozitiv pasues: ngadalësimi i përthithjes së sheqernave dhe një rritje në ndjenjën e ngopjes. Bullgur dhe konfuzioni me kus-kus dhe polentan Bullguri (i njohur edhe si gruri i plasaritur) është grurë i fortë, kokrrat e të cilit fillimisht zihen në avull, thahen dhe më pas bluhen. Shitet në dy forma: copat e mëdha, që përdoren për supa dhe ato më të vogla të destinuara për gatime të ftohta. Termi që përdoret sot rrjedh nga “bulğur” që në turqisht fjalë për fjalë do të thotë “elb i zier”. Megjithatë, drithërat ose bishtajoret e tjera mund të përdoren për të bërë bulgur, të tilla si kamut, misri, thekra, elbi dhe soja. Në përgjithësi, bullguri bëhet nga gruri i fortë (Triticum durum), i cili përcakton ngjyrën e tij të verdhë. Kuskusi është pjata kombëtare në Algjeri dhe Tunizi. Kuskusi zakonisht bëhet me grurë të fortë, por në disa vende, edhe me mel apo elb. Gjatë procesit të prodhimit, gruri i fortë bluhet në miell, punohet me ujë dhe gatuhet paraprakisht (precotto) dhe në fund e gjitha kjo masë bluhet në kokrra dhe thahet. Bullguri është një pjatë amtare turke dhe gjithashtu është bërë me grurë. Megjithatë, ndryshe nga kuskusi, kokrra është gatuar paraprakisht dhe tharë para se të jetë bluar dhe kokrrat e bullgurit rezultojnë të jenë më të trasha se ato të kuskusit. Bulguri është më i disponueshëm si ushqim integral në krahasim me kuskusin. Polenta është miell misri. Misri është pa gluten dhe për këtë arsye mund të përdoret edhe nga personat me intolerancë ndaj glutenit të grurit, thekrës apo elbit. Megjithatë,polenta me të vërtetë, mund të jetë kontaminuar nga kokrra të tjera gjatë përgatitjes dhe për këtë arsye mund të përdoret nga celiakët, vetëm nëse paketimi tregon në etiketë “pa gluten”. Bullgur dhe mënyra e gatimit

Pasta me miell legumesh: alternativë e të ushqyerit pa gluten

Pasta me miell legumesh alternativë e të ushqyerit pa gluten
30/06/2023

Pasta me miell legumesh janë një alternativë e të ushqyerit me produkte pa gluten, gjithashtu e vlefshme si pjatë e parë për ata që duan të ndryshojnë burimin e tyre të karbohidrateve dhe proteinave bimore. Një alternativë për të krijuar çdo ditë vaktet e balancuara, me të gjitha vlerat ushqyese të nevojshme për ushqyerje më të shëndetshme. Pasta me miell legumesh pa gluten Kërkesa në rritje e konsumatorëve për produkte ushqimore pa gluten i ka shtyrë teknologët e ushqimit të studiojnë një gamë të gjerë përbërësish pa gluten nga burime të ndryshme, të cilat mund të riprodhojnë strukturën e makaronave të grurit. Kohët e fundit, vëmendja është përqendruar në aplikimet e reja të produkteve me bazë bishtajore.Interesi për këtë kategori kulturash i atribuohet kryesisht vetive të tyre funksionale, si tretshmëria dhe aftësia lidhëse me ujin, të cilat luajnë një rol të rëndësishëm në formulimin dhe përpunimin e ushqimeve pa gluten. Ka lloje të ndryshme: nga makaronat e bëra me 100% miell qiqrash, deri te 100% bizele ose 100% thjerrëza të kuqe ose jeshile, por edhe versione të bëra me përzierje miellrash të ndryshëm dhe mund të gjenden në formë të thatë, të freskët ose në kokrra. Pastat dhe Vlerat ushqyese Profili ushqyes i makaronave me bazë bishtajore mund të kompensojë mungesën e disa lëndëve ushqyese të produkteve të furrës, pasi ato përfaqësojnë një burim të mirë të proteinave, fibrave, vitaminave, mineraleve dhe karbohidrateve komplekse. Ajo që i dallon në thelb makaronat me bazë bishtajore nga makaronat me semola jo integrale, është sasia e proteinave dhe fibrave, të cilat janë më të pranishme në makaronat me bazë bishtajore. Proteinat japin ngopje dhe ndihmojnë në uljen e ngarkesës glicemike të vaktit. Një pjesë prej 100-120 g makarona me bishtajore mbulon në mënyrë korrekte kërkesën për proteina të një vakti të vetëm dhe për këtë arsye mund të konsiderohet si një pjatë e vetme, pasi siguron edhe karbohidrate. Në këtë drejtim, duhet theksuar se për përgatitjen e makaronave bishtajore është më mirë të përqendrohemi në erëza me bazë perimesh dhe vaj ulliri ekstra të virgjër, në mënyrë që të mos e tejkalojmë marrjen e proteinave dhe të mos anullojmë përfitimet shëndetësore që sjell kjo pjatë. Pastat dhe Kombinimet ideale Pastat me miell bishtajoresh padyshim shkojnë mirë me bishtajoret e të njëjtit lloj si mielli i përdorur në brumë apo edhe i përzier. Mund t’i lemë të ftohta për të përgatitur një sallatë ose në formë supe për të bërë makarona dhe qiqra të aromatizuara me rozmarinë. Perimet janë gjithashtu një kombinim perfekt: kungull i njomë i zier, bizele, kungulli i pjekur, lulelakra e zier në avullv etj. Domatja nga ana tjetër, bie pak në kontrast dhe për këtë arsye nëse nuk do ta përdorim të pagatuar për një version të makaronave të ftohta me mocarela ose ton, këshillohet ta shmangim. Midis mishit dhe peshkut, peshku është më i përshtatshëm. Mund ta provojmë me fileto toni të prerë në kubikë dhe të gatuar lehtë në një tigan me vaj, kaperi dhe ullinj. Gjithashtu mund të provojmë salcën vegjetariane të bërë nga soja, e cila ka një shije më delikate dhe është më e përshtatshme për të shoqëruar makaronat me bazë bishtajoresh. Pasta me miell legumesh dhe Këshilla: Makaronat e thata me bazë bishtajore, janë të shpejta për t’u gatuar dhe për rrjedhojë, të përshtatshme në të gjitha ato raste kur jemi me nxitim: në përgjithësi mjaftojnë 6-8 minuta në ujë të vluar. Nëse gatuajmë makaronat me miell bishtajoresh qoftë edhe një minutë më shumë, ato thyhen dhe nuk qëndrojnë kompakte. Nëse i lemë të ftohen shumë pa i bashkuar me salcën, thahen dhe ngjiten shumë shpejt. Këshilla është që të kullohen akoma al dente dhe të lyhen menjëherë me pak vaj. Këto makarona kanë tendencë të thahen lehtësisht dhe për këtë arsye nuk janë të përshtatshme për t’u gatuar në furrë. Megjithatë, nëse ka mbetur pak sasi, mund t’i përdorim për t’ia shtuar një supe në vend të drithërave. Pasta me miell legumesh dhe Receta

Drithërat: Vetitë ushqyese, përfitimet dhe ide për përdorimin e tyre në kuzhinë

28/06/2023

  Drithërat më të zakonshme dhe ato që duhen rizbuluar Drithërat dhe derivatet e drithërave janë themeli i dietës mesdhetare, një burim i rëndësishëm i karbohidrateve që na siguron energjinë që nevojitet për aktivitetet tona të përditshme dhe që për këtë arsye nuk duhet t’i mungojnë një diete të shëndetshme. Idealisht, drithërat duhet të jenë të pranishme në çdo vakt. Drithërat gjithashtu ofrojnë proteina, fibra, vitamina, kripëra minerale që na ndihmojnë të jemi në formë dhe të shëndetshëm. Në familjen e madhe të drithërave ka disa që janë më të njohura dhe më të përhapura. Midis tyre, gruri dhe derivatet e tij, si kuskusi dhe bulguri, orizi, elbi, spelti (farro), tërshëra, kamuti, misri. Më pas ka edhe drithëra të tjera, të konsideruara pseudo dithëra, sepse janë më pak të njohura ose të braktisura me kalimin e kohës në favor të grurit dhe janë rizbuluar sot, të cilat ia vlen t’i përfshijmë në dietën tonë, për ta bërë atë më të larmishme dhe të plotë. Midis tyre, meli dhe thekra, por edhe melekuqe dhe tefi. Gruri dhe vlerat ushqyese Gruri është një kulturë shumë e përhapur dhe ka dy lloje kryesore: gruri i butë dhe gruri i fortë. Gruri i butë është veçanërisht i përshtatshëm për prodhimin e bukës për shkak të përmbajtjes së lartë të proteinave, ndërsa gruri i fortë përmban një sasi më të madhe niseshteje dhe për këtë arsye përdoret kryesisht për prodhimin e makaronave. Gruri është një burim i rëndësishëm i karbohidrateve, por gjithashtu ofron vitamina të tilla si vitamina E dhe vitamina B, si dhe kripëra minerale si kaliumi, fosfori dhe magnezi. Fibrat janë veçanërisht të pranishme në ushqimet e përgatitura me grurë të plotë, pasi ka në përmbajtje krundet të cilat, janë të pasura me fibra. Kus-kus dhe vlerat ushqyese Kus-kus-i, është një preparat i bazuar në kokrrat e ziera në avull të brumit të pregatitur me miell nga grano duro (gruri i fortë). Prandaj është një derivat i grurit, i përhapur nga kuzhina mesdhetare në të gjithë botën. Vetitë e tij ushqyese janë të zakonshme me ato të grurit: kryesisht siguron karbohidrate, por është gjithashtu një burim i mirë i proteinave bimore dhe kripërave minerale, veçanërisht fosforit dhe kaliumit. Në kuzhinë është shumë i gjithanshëm. Shitet kryesisht i gatuar paraprakisht, për t’u gatuar me ujë të valë, kombinohet shkëlqyeshëm me perime, mish, peshk dhe bishtajore dhe shpesh shijohet në sallata si një pjatë e vetme. Bullguri dhe vlerat ushqyese Bullguri është gjithashtu një derivat i grurit, por është integral (këtu një artikull rreth ndërtimit të drithërave). I quajtur ndryshe edhe “gruri i thyer” ky drith me origjinë orientale, përbëhet nga një kokërr e artë, e formuar nga copa të vogla gruri të bluar. Bullguri përftohet nga kokrrat e grurit të fortë të vendosura në ujë, të avulluara, të thara dhe të bluara. Prandaj, bullguri është një burim i karbohidrateve dhe proteinave, të cilat si të gjitha drithërat, gjithashtu ofrojnë shumë fibra dhe vitamina, veçanërisht të grupit B. Cus cus-bullgur-polenta Kuskusi është pjata kombëtare në Algjeri dhe Tunizi. Kuskusi zakonisht bëhet me grurë të fortë, por në disa vende, edhe me mel apo elb. Gjatë procesit të prodhimit, gruri i fortë bluhet në miell, punohet me ujë dhe gatuhet paraprakisht (precotto) dhe në fund e gjitha kjo masë bluhet në kokrra dhe thahet. Bullguri është një pjatë amtare turke dhe gjithashtu është bërë me grurë. Megjithatë ndryshe nga kuskusi, kokrra është gatuar paraprakisht dhe tharë para se të jetë bluar dhe kokrrat e bulgurit rezultojnë të jenë më të trasha se ato të kuskusit. Bulguri është më i disponueshëm si ushqim integral në krahasim me kuskusin. Polenta është miell misri. Misri është pa gluten dhe për këtë arsye mund të përdoret edhe nga personat me intolerancë ndaj glutenit të grurit, thekrës apo elbit. Megjithatë polenta në të vërtetë, mund të jetë e kontaminuar nga kokrra të tjera gjatë përgatitjes dhe për këtë arsye mund të përdoret nga celiakët (individët intolerantë ndaj glutenit), vetëm nëse shkruhet në paketim “pa gluten”. Orizi dhe vlerat ushqyese I ushqyeshëm, i tretshëm, pa gluten, prandaj i përshtatshëm për të sëmurët koliakë, orizi është së bashku me makaronat një nga dy drithërat më të zakonshme në tryezat tona. Krahasuar me makaronat ka më pak kalori (332 kalori për 100 g kundrejt 353). Falë kokrrave të tij të vogla, është gjithashtu më i lehtë për t’u tretur dhe jep më shpejt ndjesinë e ngopjes. Elbi – Orzo dhe vlerat ushqyese Elbi është një nga drithërat e familjes Graminacee dhe ashtu si gruri, është i pasur me lëndë ushqyese të dobishme për shëndetin: karbohidrate, proteina, fibra, vitamina B që e bëjnë atë të tretshëm. Elbi është një aleat i mirëqenies së zorrëve, i dobishëm për ruajtjen e niveleve të kolesterolit nën kontroll. Farro dhe vlerat ushqyese Edhe farro është një nga drithërat që i përket familjes Graminecee. Ai është një burim i karbohidrateve dhe gjithashtu përmban një sasi të mirë të proteinave. Karakteristika e tij dalluese është përmbajtja e lartë e fibrave, gjë që e bën të dobishme për promovimin e rregullsisë së zorrëve dhe rregullimin e sheqerit në gjak, veçanërisht te njerëzit me diabet. Farro është gjithashtu i pasur me fitoestrogjenë, të cilët mund të ndihmojnë në uljen e niveleve të kolesterolit në gjak, duke promovuar shëndetin e zemrës. Farro mund të përdoret në përgatitje të ndryshme të kuzhinës. I konsumueshëm si drith integral në supa ose sallata të përziera me perime dhe bishtajore. Gjithashtu është i disponueshëm në formën e miellit ose fletëzave, të cilat mund të përdoren për të bërë bukë, makarona, ëmbëlsira dhe receta të tjera. Tërshëra dhe vlerat ushqyese Për dekada të tëra, baza e dietës së Europës Veriore, sot është një nga drithërat më të përdorura për karakteristikat e saj ushqyese. Përveç karbohidrateve tërshëra siguron shumë fibra dhe në veçanti, fibra të tretshme që ndihmojnë në uljen e kolesterolit në gjak. Është pa gluten, prandaj është e përshtatëshme për personat e ndjeshëm ndaj glutenit (me kusht që në paketim të shënohet “pa gluten”), dhe ka një …

Read More “Drithërat: Vetitë ushqyese, përfitimet dhe ide për përdorimin e tyre në kuzhinë”