Qumeshti i fresket apo UHT

Qumeshti i fresket apo UHT
17/02/2024

Proteinat dhe kalciumi në sasi, e bëjnë qumështin një ushqim të rëndësishëm për organizmin. Larmishmëria që na ofrohet është e gjerë dhe jo pak herë konfuze: qumështi i freskët, i mikrofiltruar apo ai UHT është më i përshtatshmi për mua? Ajo që bën dallimin midis llojeve të ndryshme është përmbajtja e yndyrës dhe trajtimi termik i cili, ndikon në kohëzgjatjen dhe metodat e ruajtjes (në frigorifer ose në temperaturën e dhomës). Llojet e qumështit sipas trajtimit termik Qumështi i papërpunuar: nuk ka pësuar asnjë trajtim dhe duhet konsumuar shpejt. Zakonisht shitet në ferma ose tek shpërndarësit e qumështit. Është e rëndësishme që gjithmonë ta ziejme para konsumimit siç tregohet në etiketë ose udhëzohet nga tregtari. Qumështi i freskët i pasterizuar: ky është qumështi klasik, i nënshtrohet një trajtimi të shkurtër termik (rreth 15 sekonda në 72°C). Ai ruan shijen dhe cilësinë ushqyese të qumështit origjinal, por prishet shpejt dhe mund të ruhet në frigorifer për maksimumi gjashtë ditë. Qumështi i freskët i pasterizuar me cilësi të lartë: Ky lloj qumështi i nënshtrohet një trajtimi termik më delikat se qumeshti klasik. Për këtë arsye, qumështi fillestar duhet të ketë plotesuar kërkesa të larta higjieno-sanitare. Qumështi i mikrofiltruar: Përveç pasterizimit, ky qumësht i nënshtrohet mikrofiltrimit që eliminon shumicën e baktereve. Ruan shijen e qumështit të freskët dhe mund të qëndrojë më gjatë në frigorifer (10-15 ditë). Qumështi i pasterizuar në temperaturë të lartë: Ky lloj qumështi i nënshtrohet një trajtimi termik që qëndron midis qumështit të freskët dhe atij UHT. Mund të ruhet në frigorifer për rreth 25 ditë. Qumështi UHT (Ultra High Temperature)- Temperaturë ultra e lartë Ky është qumështi i trajtuar në një temperaturë shumë të lartë (135°-140°C) për 2-5 sekonda për të eliminuar çdo formë bakteriale. Mund të zgjasë nga 3 deri në 5 muaj në temperaturën e dhomës dhe për këtë arsye është shumë i përshtatshëm për ata që nuk bëjnë pazar çdo ditë. Qumështi Steril: Ky qumësht i nënshtrohet një trajtimi termik përfundimtar të sterilizimit në një enë të mbyllur. Mund të zgjasë për të paktën gjashtë muaj në temperaturën e dhomës. Llojet e qumështit sipas yndyrës që përmbajnë Nga pikëpamja e përmbajtjes së yndyrës ekzistojnë tre lloje qumështi: Qumësht i plotë: përmbajtja e yndyrës nuk mund të jetë më pak se 3.5% Qumësht pjesërisht i skremuar: përmbajtja e yndyrës varion nga 1,5 në 1,8% Qumësht i skremuar: përmbajtja e yndyrës nuk mund të kalojë 0,5% Një tjetër lloj qumështi që mund të gjendet në supermarkete është qumështi pa laktozë. Në këtë produkt, sheqeri në qumësht (laktoza) zbërthehet në glukozë dhe galaktozë. Keshtu perftohet një produkt i përshtatshëm për ata që janë intolerantë ndaj laktozës dhe duhet të ndjekin masa të veçanta paraprake në dietën e tyre. Vlerat ushqyese të qumështit Qumështi është burim i proteinave dhe kalciumit në vlera të larta. Në 100 ml qumësht ka afërsisht 120 mg kalcium. Përveç kësaj, qumështi përmban minerale të tjera thelbësore si fosfor dhe zink, si dhe vitamina A, B2, B12 dhe D, megjithëse në sasi më të vogla. Udhëzimet dietike sugjerojnë që qumështi dhe derivatet e tij mund të përfshihen në mënyrë të sigurtë në një dietë të larmishme dhe të ekuilibruar, në sasinë dhe proporcionin e duhur. Rekomandohen tre racione qumësht ose kos në ditë (një porcion është i barabartë me një gotë me 125 ml qumësht ose një kupe me 125 g kos) dhe tre racione djathë në javë (50 g për djathë të vjetër dhe 100 g për djathë të freskët). Çfarë të kemi parasysh kur zgjedhim qumështin për fëmijë? Kur zgjedhim qumështin për fëmijët, është e rëndësishme të mbajmë parasysh moshën e tyre dhe çdo alergji apo kufizim dietik që mund të kenë. Për foshnjat rekomandohet qumështi i gjirit ose formula. Për vogelushet dhe fëmijët, qumështi i plotë rekomandohet shpesh për përmbajtjen e tij të lartë të yndyrës, e cila është thelbësore për rritjen dhe zhvillimin. Për fëmijët me intolerancë ndaj laktozës ose alergji, qumështi pa laktozë ose alternativat e qumështit me bazë bimore mund të jenë të përshtatshme, i drejtohemi gjithmone pediatres së fëmijës! A ndryshojnë vlerat ushqyese? Qumështi i freskët dhe qumështi UHT kanë vlera të ngjashme ushqyese, por qumështi UHT ka një jetëgjatësi më të gjatë për shkak të trajtimit në temperaturë ultra të lartë. Qumështi UHT mund të ruhet në temperaturën e dhomës derisa të hapet, ndërsa qumështi i freskët duhet të ruhet në frigorifer.

Kos Grek: të bëjmë zgjedhjen e duhur

kos grek
26/08/2023

Kosi është një derivat qumështi i gjithanshëm, që ka zënë një vend të veçantë në shumë dieta dhe në veçanti kosi grek shquhet për karakteristikat e tij unike. I pasur me proteina të cilësisë së lartë, kosi grek nuk është vetëm një opsion i shkëlqyer për mëngjes, por edhe një zëvendësues i shëndetshëm i panave dhe maskarpones në recetat e ëmbëlsirave. Profili i tij ushqyes dhe larmishmëria e markave në pikat e shitjes, e bëjnë atë një zgjedhje popullore në mesin e konsumatorëve. Origjina dhe mjeshtëria e kosit grek Kosi grek është prodhuar nga qumështi i fermentuar duke përdorur kulturat bakteriale Streptococcus dhe Lactobacillus. Këto kultura transformojnë laktozën në acid laktik, duke ndryshuar strukturën, konsistencën dhe shijen e qumështit. Ajo që e veçon jogurtin grek është procesi i tij unik i filtrimit, prej të cilit përftohet një kos më i trashë, më kremoz dhe me atribute të dallueshme ushqyese dhe ndijore. Tradicionalisht i njohur nga Greqia, por edhe Bullgaria dhe Turqia, kosi grek ka fituar popullaritet ndërkombëtar. Vitet e fundit, është bërë një opsion i kërkuar në shumë rajone, i disponueshëm në varietete me yndyrë të plotë, si dhe në varietete të skremuara pjesërisht ose plotësisht. Vetitë ushqyese Kosi grek çmohet për përmbajtjen e tij të lartë të proteinave, duke pasur afërsisht dyfishin e proteinave që gjendet në kosin e zakonshëm. Kjo përmbajtje e proteinave ofron një efekt të fortë ngopës, duke e bërë atë një zgjedhje ideale për mëngjes të shëndetshëm. Përmbajtja e proteinave është veçanërisht e dobishme për ata që kërkojnë të ruajnë masën e muskujve dhe të mbështesin funksione të ndryshme trupore. Përmbajtja e yndyrës së kosit grek varet nga lloji i qumështit të përdorur, qoftë i plotë apo i skremuar. Ndërsa kosi grek me qumësht të plotë përmban sasi të moderuara të yndyrës, duke përfshirë yndyrnat e ngopura. Versionet me 0% yndyrë ose të skremuara eliminojnë plotësisht yndyrnat e ngopura. Karbohidratet në kosin grek kryesisht përbëhen nga sheqerna të thjeshta, duke kontribuar në ëmbëlsinë e tij delikate. Jogurtet grekë të aromatizuar ose të pasuruar me fruta mund të kenë përmbajtje më të lartë sheqeri për shkak të përbërësve të shtuar. Kalciumi, një mineral kritik për shëndetin e kockave dhe muskujve, është mjaft i pranishëm në kosin grek. Vetëm një porcion prej 125 g jogurt grek mund të plotësojë gati 20% të nevojave ditore për kalcium. Përveç kësaj, kosi grek ofron një sërë vitaminash B, duke ndikuar në prodhimin e energjisë dhe forcimin e imunitetit. Kosi grek me apo pa laktozë? Kosi grek, ashtu si të gjitha produktet natyrale të qumështit përmban sheqer natyral, laktozë. Por, intoleranca ndaj laktozës nuk duhet të jetë një problematikë kur bëhet fjalë për kosin grek. “Nëse jeni shumë intolerant ndaj laktozës, ka disa marka që prodhojnë kos grek 100% pa laktozë. Nëse keni mjë intolerancë të lehtë ndaj laktozës, kosi i thjeshtë grek mund të mos shkaktojë probleme”. Për më shumë, i referohemi artikullit këtu nga American Dairy. Gjatë procesit të prodhimit të tij, pjesa më e madhe (jo e gjitha) e laktozës hiqet. Përveç kësaj, kulturat e gjalla aktive, të quajtura edhe probiotikë, brenda kosit grek ndihmojnë në shpërbërjen e saj. Laktoza e pranishme në kos vazhdon të ulet me kalimin e kohës ndërsa ruhet në frigorifer, pasi bakteret probiotike vazhdojnë të shpërbëjnë përmbajtjen e laktozës. Disa lloje kosi, duke përfshirë varietetet pa laktozë, mund të përmbajnë sheqer të shtuar. Kosi grek mund të përmbajë më pak sheqer, në krahasim me varietetet e kosit pa laktozë dhe mund të zbuloni se sasitë e vogla të laktozës në kosin grek nuk ju shkaktojnë shqetësime. Faktorët që duhen marrë parasysh kur zgjedhim kosin grek 1. Sheqeri i shtuar: Shumë lloje kosi, duke përfshirë varietetet greke janë të aromatizuara dhe të ëmbëlsuara, duke rezultuar në përmbajtje potencialisht të lartë të sheqerit të shtuar. Është thelbësore të lexojmë etiketat, pasi disa opsione të ëmbëlsuara mund të përmbajnë deri në 16 gram sheqer të shtuar për racion. Kjo është e barabartë me rreth 4 lugë çaji sheqer të shtuar. Kufizimi i marrjes së sheqerit të shtuar është thelbësor për shkak të lidhjes së tij me shqetësime të ndryshme shëndetësore, si diabeti, sëmundjet e zemrës, mëlçia, depresioni dhe obeziteti. Këshillë: Zgjedhim kos grek të pa ëmbëlsuar dhe përmirësojmë shijen e tij duke shtuar ëmbëlsues natyralë si frutat e freskëta. 2. Përmbajtja e yndyrnave: Përmbajtja e yndyrës së kosit grek ndryshon në bazë të llojit të qumështit të përdorur në prodhim. Kosi grek me qumësht të plotë përmban më shumë yndyrë dhe kalori në krahasim me versionet me pak yndyrë ose pa yndyrë. Sidoqoftë, përmbajtja më e lartë e yndyrës nuk do të thotë se është një zgjedhje e pashëndetshme. Në fakt, produktet e qumështit me yndyrë të plotë mund të ofrojnë përfitime të dallueshme shëndetësore, në krahasim me varietetet me pak yndyrë ose zero yndyrë. Këshillë: Zgjedhim përmbajtjen e yndyrës që përputhet me preferencat tona dietike dhe qëllimet e përgjithshme shëndetësore. Duke qenë të ndërgjegjshëm ndaj këtyre faktorëve, mund të merrim një vendim të mirëinformuar gjatë blerjes.

Kefir: Një thesar ushqyes fermentimi

kefir
26/08/2023

I përfituar nga fermentimi i qumështit me baktere të acidit laktik dhe maja, kefiri është një burim i çmuar i lëndëve ushqyese dhe probiotikëve. Kefiri është një koncentrat i lëndëve ushqyese thelbësore, pasi me pak kalori ofron një ekuilibër optimal të proteinave, karbohidrateve dhe yndyrave. Përftimi i kefirit Qumështi, zakonisht i lopës, por ndonjëherë edhe i deleve ose i dhisë, fermentohet për 24-48 orë në temperaturën e dhomës nga kokrrizat e kefirit. Këto të fundit duken si lulelakra të vogla dhe përbëhen nga një kompleks polisaharidesh dhe një grup bakteresh dhe majash të acidit laktik, kryesisht që i përkasin përkatësisht gjinisë Lactobacillus dhe Saccharomyces. Pasi fermentohet, kefiri i përftuar ndahet nga kokrrizat, të cilat mund të ripërdoren për një fermentim të ri. Kefiri i bardhë natyral ka një konsistencë më të lëngshme dhe një shije më të thartë se kosi. Gjithashtu në këtë produkt me prejardhje nga qumështi, përmbajtja e laktozës zvogëlohet nga fermentimi, gjë që e bën atë të përshtatshëm për shumicën e njerëzve intolerantë ndaj laktozës. Vlerat ushqyese të kefirit I pasur me vitamina dhe minerale: Krahasuar me kosin, kefiri është jashtëzakonisht i pasur me vitamina dhe minerale. Një porcion kefir mund të mbulojë një pjesë të konsiderueshme të kërkesës ditore për kalcium, vitaminë B12, vitaminë B2 dhe acid folik. Këto lëndë ushqyese mbështesin shëndetin e kockave, formimin e qelizave të kuqe të gjakut dhe mirëqenien e përgjithshme. Probiotikët për ekuilibrin e tretjes: Një nga përfitimet kryesore të kefirit është përmbajtja e tij në probiotikë, mikroorganizma të dobishëm që mbështesin shëndetin e zorrëve. Këta probiotikë mund të përmirësojnë tretjen, të forcojnë sistemin imunitar dhe të nxisin ekuilibrin e florës së zorrëve. Alternativë ndaj intolerancave të laktozës: Kefiri mund të merret jo vetëm nga qumështi i lopës, por edhe nga pijet bimore si soja dhe kokosi. Këto variacione janë të përshtatshme për ata që ndjekin dieta specifike ose kanë intolerancë ushqimore. Kefiri i ujit Përveç kefirit klasik të qumështit të lopës, ka edhe variacione të tjera. Kefiri i ujit, i bërë nga fermentimi i kokrrave të kefirit në ujë dhe sheqer, është një zgjedhje alternative. Megjithatë, është e rëndësishme t’i kushtojmë vëmendje niveleve të sheqerit në pijet kefir. Kefiri është një thesar ushqyes që vjen nga një proçes fermentimi dhe mund të pasurojë dietën tonë dhe të mbështesë shëndetin e zorrëve. Megjithatë, si gjithmonë duhet të konsultohemi me një profesionist mjekësor ose dietolog përpara se të bëjmë ndonjë ndryshim të konsiderueshëm në dietën tonë.